بوی باران | صدای عدالت و آزادی تارنمای سازمان عدالت و آزادی ایران اسلامی
ویژه نامه به پاس طبیعت
مروری بر رویدادهای زیست محیطی سال ۱۳۹۳
به کوشش: امین دوست محمدی
زیر نظر: کمیسیون محیط زیست سازمان عدالت و آزادی ایران اسلامی
قضیه ی گذر جاده از جنگل ابر هم یکی از موضوعات جنجال برانگیز در سال ۹۳ بود. جنگل ابر قسمتی از جگل های هیرکانی است، این جنگل با وسعت ۳۵ هزار هکتار بخشی از جنگل های هیرکانی است که در مصوبه ی دولت دهم قرار بر این شد که پای خودروها هم به این زیست بوم کم نظیر باز شود.
معصومه ابتکار رییس سازمان حفاظت محیط زیست کشور در دولت ندبیر و امید در مورد این جاده ی بحث بر انگیز گفته بود: ما از همان روز اول با این اقدام مخالف بودیم و با توجه به این که در حد فاصل گرگان تا آزاد شهر چهار جاده به منطقه ی شاهرود وجود دارد، نیازی به احداث جاده ی جدید در جنگل ابر نیست. محمد درویش مدیرکل دفتر آموزش و مشارکت مردمی سازمان حفاظت محیط زیست هم در اظهاراتی گفته بود: “چگونه می‌شود برای دسترسی محلی چند روستا حاضر باشیم ارزشمندترین جنگل خود را که حالت سپر دارد و از اقلیم هیرکانی در برابر اقلیم ایرانی تورانی حفاظت می‌کند، نابود کنیم. جنگلی که مطابق اسناد در شمار باستانی ترین جنگل‌های جهان است و تنها یادگار کره زمین از عصر یخبندان است. هیچ جنگلی در هیچ یک از قاره‌های جهان وجود ندارد که به قدمت رویشگاه هیرکانی در ابر برسد.”
در این بین بیش از نیمی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی طی نامه ای از دکتر روحانی خواستند تا باقیمانده ی راه ارتباطی علی آباد کتول(شیرین آباد) – ابر شاهرود تکمیل شود. در نامه ی نمایندگان محترم درباره ی مهم ترین اثرهای احداث جاده ی ابر آمده بود: “…جاده علی‌آباد کتول(شیرین آباد) – ابر شاهرود از زمان جنگ جهانی دوم، محل عبور و مرور بوده است و باعث رونق و تسهیل عبور و جلوگیری از اتلاف وقت و تسهیل روابط تجاری با آسیای میانه از مهمترین اثرات آن است…”
سوال اینجاست که تا به کی اولین و مهم ترین فدایی رونق اقتصادی باید محیط زیست باشد؟! مگر نه آن که در اصل ۵۰ قانون اساسی به صراحت حفاظت از محیط زیست مورد تاکید قرار گرفته است و بیان می دارد:
«در جمهوری اسلامی، حفاظت محیط زیست که نسل امروز و نسل های بعد باید در آن حیات اجتماعی رو به رشدی داشته باشند، وظیفه ی عمومی تلقی می گردد. از این رو فعالیت های اقتصادی و غیر آن که با آلودگی محیط زیست یا تخریب غیر قابل جبران آن ملازمه پیدا می کند، ممنوع است.»
پس از آن ستاد مردمی حفاظت از جنگل ابر در نامه ای سرگشاده به رییس مجلس شورای اسلامی مخالفت خود را با احداث این جاده ابراز داشت.
به هر روی پس از افت و خیزهای فراوان و نامه نگاری های متعدد له یا علیه جاده ی پر حاشیه ی ابر، جنگل ابر در شورای عالی محیط زیست به عنوان منطقه حفاظت شده اعلام شد و جاده ی ابر نا تمام باقی ماند که البته شاید از معدود جاده هایی باشد که ناتمام ماندنش باعث خوشحالی شد.
