بوی باران | صدای عدالت و آزادی تارنمای سازمان عدالت و آزادی ایران اسلامی
این جلسه با حضور آقای مهدی فاتح, فعال محیط زیست و عضو انجمن دوست داران طبیعت شهرستان تشکیل شد.
مهدی فاتح بیان داشت: محیط زیست عبارت است از ترکیبی از دانش های متفاوت در علم که شامل مجموعه‌ای از عوامل زیستی و محیطی در قالب محیط زیست و غیر زیستی (فیزیکی، شیمیایی) است که بر زندگی یک فرد یا گونه تأثیر می‌گذارد و از آن تأثیر می‌پذیرد. امروزه این تعریف غالباً به انسان و فعالیت‌های او مرتبط می‌شود و می‌توان محیط زیست را مجموعه‌ای از عوامل طبیعی کرۀ زمین، همچون هوا، آب، اتمسفر، صخره، گیاهان و غیره که انسان را احاطه می‌کنند, خلاصه کرد.
تفاوت محیط زیست با طبیعت در این است که تعریف طبیعت شامل مجموعه عوامل طبیعی، زیستی و غیر زیستی می‌شود که منحصراً در نظر گرفته می‌شوند؛ در حالی که عبارت محیط زیست با توجه به برهم‌کنش‌های میان انسان و طبیعت و از دیدگاه بشر توصیف می‌شود.
محیط زیست شهر نجف آباد هم به برهم کنش انسان و طبیعت در این شهر می‌پردازد.
مشکلات مربوط به محیط زیست شهر نجف‌آباد همچون دیگر شهرها عبارت است از: آلودگی هوا، استفاده بی رویه از منابع آب، تغییرات اقلیمی و تخریب و انهدام منابع که ما به دو معضل آلودگی آب و هوا به‌طور جداگانه می‌پردازیم.
۱٫ آلودگی آب
یکی از معضلات مهم در شهرستان نجف‌آباد مدیریت پسماند است.
پسماند یا زباله به مواد جامد، مایع و گاز (غیر از فاضلاب) گفته می شود که بطور مستقیم یا غیر مستقیم حاصل فعالیت انسان بوده و از نظر تولید کننده زاید تلقی می گردد.
متاسفانه آنچنان که باید در زمینه تفکیک زباله و مدیریت این مواد زائد کاری صورت نگرفته است و مخلوط بودن بسیاری از زباله های خطرناک با شیرابه زباله ها آثار تخریبی فراوانی به منابع آبی و طبیعت این شهر وارد می‌کند. حجم این زباله‌ها به‌حدی است که اگر مدیریت درستی در این زمینه صورت نگیرد، معلوم نیست تا چند سال آینده چه اتفاقی خواهد افتاد.
نکته حائز اهمیت در این جا این است که خانواده ها نسبت به تفکیک پسماند بایستی آگاه شوند و بدانند بعضی از زباله ها که به زباله های خطرناک یا زباله ویژه معروف هستند ضرری غیرقابل جبران به طبیعت می زنند.
برخی از زباله های ویژه (خطرناک) خانگی عبارت اند از: باتری، سی دی، سرنج، وسایل الکترونیکی، ظرف خالی جوهرنمک و سفیدکننده ها
دومین مسئله خطرناک آلودگی آب در این منطقه تکمیل نشدن فرایند لوله گذاری و استفاده از فاضلاب شهری است که منجر می شود که فاضلاب به منابع آب رخنه کند و آب را آلوده کند.
سوالی که مطرح است این است که آیا از بین رفتن چاه های فاضلاب و استفاده از لوله کشی فاضلاب برای خشکی و نشست زمین مضر نیست؟
در پاسخ بایستی گفت: آنچه باعث خشک شدن زمین و نشست زمین شده است, مدیریت نادرست منابع آبی و چاه زدن های بی و حد و حساب بوده و درواقع لوله کشی فاضلاب منجر به استفاده بهینه از آب فاضلاب با تسویه و بازگرداندن آن به محیط خواهد بود. همچنین وجود شوینده های حاوی آمونیاک و داروهای شیمیایی در فاضلاب که موجب آلودگی آب های زیرزمینی و آسیب به طبیعت هستند، نشان از این دارد که با انجام لوله گذاری فاضلاب و استفاده از فاضلاب شهری می توان به آلوده نشدن منابع آبی کمک نمود.
۲٫ آلودگی هوا
صنعتی شدن شهرستان نجف آباد، استفاده از وسایل حمل و نقل دودزا، خودروهای تک سرنشین و استفاده کم از دوچرخه در این شهر همواره از موجبات آلودگی هوا بوده اند.
به نظر می رسد مدیران شهرستان، سمن های مدافع محیط زیست و همه و همه بایستی دست در دست هم بدهند و با افزایش آگاهی مردم از گسترش این آلودگی جلوگیری کنند.
با تشویق مردم به استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی، با فشارآوردن به مجریان قانون برای جلوگیری از استفاده وسایل حمل و نقل دودزا؛ نظیر موتورسیکلت های قدیمی دودزا و … می توان به این مهم دست یافت.
اما در باب صنایع دودزا نیز قانون بایستی در این زمینه سرسختانه عمل کند. متاسفانه در بسیاری از قوانینی که ما در این زمینه داریم، جرم با جریمه جرم همخوانی ندارد و لذا طرفداران محیط زیست تلاششان به جای نمی رسد. پس نه تنها سمن ها و مدیران شهری بایستی در این زمینه تلاش کنند، بلکه قانونگذاران نیز بایستی به یاری حامیان محیط زیست بشتابند و می توان گفت حفاظت از محیط زیست یک همت ملی و کشوری می طلبد.
